Een reisdagje: van San Antonio naar Del Rio
We staan redelijk vroeg op. Nadat we alle spullen weer in de koffer hebben gekregen - elke keer een wondertje - checken we uit. We laten de auto nog even bij het hotel staan en lopen eerst de stad in naar een vlakbij gelegen Denny's voor het ontbijt. We hoeven niet te wachten en krijgen direct een tafeltje. Ze zijn open van 'Sunny-side Up to Moon over my Hammy' aldus het opschrift op de rug van het t-shirt van onze serveerster. ('Sunny side up' wil zeggen een gebakken spiegelei en 'Moon over my hammy' is een gerecht dat ze serveren.) Onze serveerster lijkt ons heel oud, ook al zijn we zelf ook niet meer de jongsten. Dik in de zeventig vermoed ik, de serveerster; niet wij. Dat zie je in Amerika wel vaker; oude mensen die nog aan het werk zijn.
Na het ontbijt - er staat buiten ondertussen een rij mensen te wachten - lopen we nog even San Antonio in. We willen kijken of we ergens wat lekkerder brood kunnen vinden dan dat van de Walmart. Het meeste brood daar vinden we maar niks. Marianne heeft op google een adres gevonden van een bakery. Onderweg naar deze Bakery komen we langs het Texas Selfie Museum.
 |
| Het Texas Selfie Museum |
Een Selfie Museum, juist ja. Ik neem aan dat het de bedoeling is dat je hier een selfie maakt met het gebouw op de achtergrond en dat je je selfie dan naar het museum opstuurt. Eigenlijk maak ik nooit selfies - hoogstens per ongeluk - maar de kunstenaar in mij voelt nu de behoefte om een selfie te maken. De leesbril wordt opgezet zodat ik het juiste knopje kan vinden en voilà. De eerste twee pogingen zijn niet echt succesvol, maar de derde poging is museumwaardig vind ik; Marianne is een iets andere mening toegedaan, maar die heeft geen verstand van kunst. Maar goed, ik moet er nog even over nadenken of ik het ga opsturen. Je moet uitkijken wat je allemaal aan de buitenwereld prijs geeft.
Als we bij de bakery aankomen, zien we dat deze op zondag is gesloten. Ai, even niet bij stil gestaan. Een andere bakery is wel open, maar daar staat een gigantische rij. Het lijkt wel zo'n tik-tok rij in Amsterdam.
We lopen daarom maar weer terug naar ons hotel. Onderweg komen we weer langs de Alamo. Weet u het nog van gisteren, de Alamo? Remember the Alamo! Op een platformpje bij de Alamo staat een kanon met een groepje mensen er bij. We bekijken het kanon ook even. De groep mensen die er bij staan blijkt bij een guided tour van de Alamo te horen. De gids vertelt uitgebreid hoe de slag tussen de Mexicanen en het groepje mensen dat de Alamo verdedigde te werk ging. We luisteren als echte Hollanders even gratis mee.
 |
| Onze gratis gids met het kanon (is overigens een replica; het kanon, niet de gids) |
 |
| Push the RED button. Ja, ja, ik ben niet gek. NEVER push the RED button. |
Als we terug bij het hotel zijn, zien we dat de lucht boven San Antonio betrekt.
Er wordt slecht weer verwacht met mogelijk onweer en hagel. We gaan daarom maar snel op weg naar Del Rio, waar de weersverwachting voor morgen weliswaar ook niet goed is om de eclips te bekijken, maar waar het in ieder geval droog zal blijven volgens de voorspelling.
De weg naar Del Rio is niet de meest interessante route en dat geldt ook voor de plaatsen die we onderweg tegenkomen, zoals Knippa, een heel klein plaatsje. Aan de kant van de weg staat een bord met de tekst "Go ahead and blink, Knippa is bigger than you think."
Het wat verderop gelegen Uvalde is wel een stuk groter, maar is ook niet echt een boeiende plaats. Ik las een keer in een reisgids dat er geen enkele reden is om in Uvalde te stoppen tenzij je een tractor wilt huren. Wij stoppen er wel. Niet om een tractor te huren, maar om te tanken en een zak ijs en nog wat andere boodschappen bij de Walmart te kopen. We tanken bij een benzinestation met de naam Murphy. Het telt vijf pompen; vier zijn er bezet, eentje is vrij. We rijden naar de vrije pomp, maar als we daarvoor staan zien we een bordje 'Out of order': Murphy's law. We rijden een rondje en sluiten achteraan bij een wel werkende pomp.
Bij het benzinestation zien we wat bloeiende cactussen staan. Marianne maakt er wat foto's van. Je weet nooit of je nog elders in Texas cactussen tegen komt. Spoiler Alert: Texas staat vol met cactussen.
Kijk, zo zien die cactussen er wel aardig uit, maar als je wat verder uitzoomt, komen ze toch in een wat ander perspectief te staan.
We lopen na het tanken naar de naast gelegen Walmart. We hebben tot nu toe vaker een Walmart bezocht dan een nationaal of staatspark. Stand 'Bezochte Walmarts' - 'Bezochte Staats- en Nationale Parken': 3-2
 |
| Opmerkelijk: Fight Hunger! Door het kopen van grote zakken chips steun je hier de voedselbank. |
Na ons bezoek aan de Walmart vervolgen we weer onze weg naar Del Rio. Het is een saaie weg. Heel boeiend is dit deel van Texas niet.
Tegen een uur of vier komen we aan in Del Rio. We hebben er een kamer gereserveerd in de Motel 6. Nog geen 60 dollar per nacht. Oké, wel al een jaar geleden gereserveerd, toen ze blijkbaar nog niet door hadden dat het morgen eclipsdag is. Op een gegeven moment hadden ze dat wel door en stegen de kamerprijzen op hun site naar boven de $500, maar vanwege de slechte weersvoorspellingen zijn er vermoedelijk annuleringen geweest en kon je volgens hun site er gisteren voor $250 dollar een kamer reserveren en vandaag voor nog maar $125. Marktwerking heet dat.
 |
| Onze motel 6 |
Het motel valt niet tegen. Ze hebben een leuk zwembad (met een terrasje en een grasveldje met een picknicktafel), waar we zowel een snelle als koude duik in nemen.
Daarna gaan we eten bij de plaatselijke Applebee's. Volgens Google Maps is het er drukker dan normaal. Als we er binnen lopen, is het er echter heel rustig. Oké, het kan dan nog steeds drukker dan normaal zijn, maar als dat het geval is, dan zou dat niet al te best voor de Applebee's zijn.
 |
| Drukker dan normaal |
 |
| Een gezonde salade vooraf |
Als we zitten te eten, zie ik steeds twee dezelfde personen voor me. De lieftallige Marianne en op de achtergrond de formule 1 coureur Valteri Bottas. Er hangen tv-schermen waarop sportwedstrijden te zien zijn. Op het scherm waar ik tegen aan zit te kijken is de Grand Prix Formule 1 van Japan bezig. Het scherm is echter blijven hangen op een foto van Valteri Bottas tijdens het voorstelrondje van de coureurs. Na een uurtje weet ik wel hoe hij er uit ziet. (Van Marianne kan ik natuurlijk niet genoeg krijgen.)
's Avonds lopen we nog een blokje om. Er worden nieuwe huizen gebouwd. Prefab zo te zien, Ze hoeven alleen nog maar uitgepakt te worden.
Terug op de hotelkamer kijk ik nog even naar de weersverwachting voor morgen. Die is niet al te best. Zwaar bewolkt hier. Ai! Voor de noordelijke delen van Texas worden zelfs waarschuwingen afgegeven voor zware hagelbuien en flashfloods. Goed dat we daar niet zitten, maar toch, een zonnetje hier was wel fijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten