4 april Houston - Brazos Bend SP

See you later alligator

Om kwart voor acht worden we wakker. We zitten al behoorlijk in het nieuwe ritme. Bij het ontbijt bak ik een wafel die ik vol trots naar de dochters thuis stuur, althans een foto er van per WhatsApp. "Dat is de kaart van Texas" antwoordt de jongste en verdomd dat klopt. Dat had ik helemaal niet gezien. 

Texas staat op zijn kop

Dit lijkt er al wat meer op. Rechtsonder is een stukje landaanwinning

Het oorspronkelijk plan voor vandaag was om naar het Museum of Fine Arts in Houston te gaan en daarna door te rijden naar het Brazos Bend State Park waar wij een plekje op de camping hebben gereserveerd. En u weet hoe het gaat met plannen, die veranderen altijd. In ons geval veranderde het museum in de Walmart. Ach, een museum of de Walmart, wat maakt het uit. 

De reden dat ik naar het museum wilde, was het schilderij 'Poppy Corn' van Kees van Dongen dat bij ons thuis aan de muur hangt. Ook het museum in Houston heeft een exemplaar, maar dat is een kopie want het origineel hangt bij ons. Vermoedelijk is het museum het er niet mee eens, maar zie hier ons exemplaar: overduidelijk het origineel.

Nu leek het me wel aardig om de kopie van het museum te bekijken, maar toen dook er opeens een alternatief op: de Walmart. Gisteren hadden we namelijk alleen maar kampeerspullen e.d. gekocht en geen voedsel. Dus dat moest vandaag nog geschieden. Marianne had in het vliegtuig alvast een lijstje gemaakt van dingen die we bij de Walmart moesten kopen - heel goed van haar. Helaas had ze dat lijstje wel in het vliegtuig laten liggen - dat was weer een minpuntje. Enfin met een nieuw lijstje naar de Walmart en daar waren we al met al wel een uurtje bezig. Toen stonden we weer buiten met een volle kar: met heel veel flesjes en gatorade, eten voor twee dagen, brood plus beleg en een noodvoorraad (eten uit blik), dit voor het geval we ergens tijdens de zonsverduisteringsdagen onderweg stranden. De autoriteiten waarschuwen voor enorme drukte tijdens deze dagen. 'Zorg dat u voorbereid bent!' aldus het lokale nieuws. Nou wij zijn dus nu voorbereid. 

En ook beschikken we nu over genoeg plastic zakjes voor de hele vakantie. 

Dat inpaksysteem van de Walmart zou toch wat milieuvriendelijker kunnen. Volgende keer maar een boodschappentas mee. (Eerst zo'n tas kopen hier. Krijgen we hem vast mee in een grote plastic zak.)

Door dit niet geplande (tweede) bezoek aan een Walmart hadden we geen tijd meer (en nog belangrijker eigenlijk ook geen zin meer) om het museum te bezoeken. Bovendien, het origineel hangt toch bij ons thuis, dus waarom zouden we hier nog een kopie gaan bekijken. Tot zover het voorbereide bezoek van ons aan het museum. Voorbereiding is het halve werk. 

Of om met Confucius te spreken

Of Confucius dit daadwerkelijk gezegd heeft, weet ik echter niet. Altijd uitkijken met historische citaten. Abraham Lincoln waarschuwde al hiervoor. 

Maar goed, ik dwaal vreselijk af nu. Snel terug naar onze reis. We rijden dus naar het Brazos Bend State Park. Dat ligt niet zover van Houston af. Minder dan een uurtje rijden. Tegen één uur komen we er aan. De parkrangers zijn net aan het lunchen, maar al snel zijn ze terug en kunnen we inchecken. We hebben plekje 232. Het blijkt een plek gelegen tegenover wat plaatsen met grote campers, maar als je de foto van de andere kant maakt, zie het een stuk beter uit.

Links staat ons tentje. De laatste keer dat we met dit tentje op pad waren, was in 2017 bij de vorige eclipsreis. We hebben daarna een grotere gekocht, maar die past niet in de reiskoffers. 

Als we ons geïnstalleerd hebben is het tijd om te gaan wandelen. De eerste trail die we lopen is de trail om Elm Lake. Het is een prachtig meer met veel gele bloemen.

We zijn benieuwd of we nog alligators hier zien. Al bij het eerste uitkijkpunt is het raak. Er ligt er eentje te slapen.

Opdracht: zoek de alligator

En hier is hij

Je hebt bij het meer niet alleen alligators maar ook allerlei verschillende soorten vogels, zoals ibissen en martinissen - ik ken de naam van het soort niet en voor het geval het een onbekend soort is, heb ik ze alvast naar iemand vernoemd.

Een ibis

En nog een ibis

En een langnekibis

Een martinis

Een verzameling martinissen, wel van een ander tak dan de martinis hierboven. Ik heb niet zoveel verstand van vogels dus als het al bekende vogels zijn, mijn fout.

Deze martinis was echt aan het poseren voor de camera.

Maar de bekendste dieren van het park zijn natuurlijk de eekhoorns.

Herstel, ik bedoel natuurlijk de alligators. In totaal zagen we er tien, al kunnen er wellicht dubbeltellingen bij zitten, veroorzaakt door alligators die heel graag op de foto willen en zich snel verplaatsten naar een andere plekje zodat ze nog een een keer op de foto komen. De meeste alligators  die we we zagen sliepen (of doen net alsof) maar een enkeling was actiever en zwom. Daarvan zag je dan alleen zijn hoofd. Af en toe klinkt er een luid gebrul. Brulkikkers roept deze deskundige. Maar dat klopt niet."If you go in spring dont freak out when you hear loud growling noises. It's just the gators trying to find their Tinder dates.", aldus iemand op All Trails.

En  hier een actieve alligator

op zoek naar zijn Tinder date 

"But the biggest kick I ever got / Was doing a thing called the Crocodile Rock / While the other kids were rocking 'round the clock / We were hopping and bopping to the Crocodile Rock"

Niet alleen het wildlife was mooi, ook het meer zelf met veel bomen die in het water stonden, kon ons wel bevallen.

Weerspiegeling

Even een praktische tip voor degenen die ook dit staatspark willen bezoeken. Doe de Elm Lake trail (het rondje on Elm Lake heen; 1,7 mijl). Halverwege is er een afslag naar de 40 Acre Lake. (Ik heb sterk het vermoeden dat dit meer 40 acres groot is.) Neem het pad naar dit meer - ik gok zo'n halve mijl - en volg deze tot aan de uitkijktoren. Ook dit stuk is zeer de moeite waard. 

Op het pad vanaf Elm Lake richting 40 -Acre Lake.

Je ziet onderweg heel veel vogels en een enkele verdwaalde alligator. De toren kan je beklimmen wat een weids uitzicht over de omgeving oplevert.

Ook kan je als er toevallig een alligator daar naast het pad op je ligt te wachten, deze van boven zien.

Daar ligt er eentje.

Keer nadat je toren hebt beklommen weer om richting Elm Lake en maak daar vervolgens je rondje Elm Lake af. Wij hebben vanaf de uitkijktoren nog het rondje 40 Acre Lake gedaan, maar dat voegt niet veel toe. Ook twee andere trails die wij de volgende morgen hebben gelopen, Old Horse Lake trail en Hale Lake trail, zijn  - spoiler alert -  niet echt de moeite waard. 

Dit is niet de huid van een heel grote alligator maar is droge modder.

Maar in het water zwemt er wel eentje.

Terug bij de tent maakte Marianne een eenvoudige edoch voedzame maaltijd klaar.  

Terwijl wij daar van zaten te genieten, hoorden we opeens de overbuurman met een kettingzaag in de weer. 'Ik ga naar staatspark en neem mee: een kettingzaag. Wellicht een fan van de horrorfilm 'The Texas Chain Saw Massacre' uit 1974? Hij gebruikte de kettingzaag gelukkig alleen maar om van een ongevallen boomstam wat stukken hout voor zijn houtvuurtje af te zagen, maar toch bijzonder dat je een kettingzaag mee neemt naar een staatspark. Even later zat hij met zijn vriendin bij het knapperend vuurtje op een gitaar te spelen. Niet dat dit geluid veel beter klonk dan zijn kettingzaag. Maar gelukkig hield hij er al snel mee op en gingen hij, zij en wij naar bed. Zij in hun reuze RV; wij in ons koepeltentje.