3 april Houston

Via de Walmart de ruimte in en weer terug.

We zijn allebei al vroeg wakker en gaan daarom ook maar vroeg ontbijten. Als we om half zeven de ontbijtzaal binnen lopen, blijkt tot onze verbazing de ontbijtruimte al voor de helft bezet te zijn. Morgenstond goud in de mond, in dit geval een goed ontbijt, is hier blijkbaar het devies. De ligging van ons hotel is echt drie keer niks (aan een snelweg) maar de kamers zijn goed, ook het ontbijt mag er zijn en de prijs van de kamer is redelijk. Dat is dan weer drie keer raak.

Als we uitgecheckt zijn, rijden we naar een vlakbij gelegen Walmart. Het blijft een echte Winkel van Sinkel.Voor de jongere lezertjes van dit blog die meneer Sinkel niet zoals wij hebben meegemaakt, Sinkel was een Utrechtse ondernemer die in de negentiende eeuw één van de eerste warenhuizen in Nederland had. Hij verkocht werkelijk alles, zoal zijn eigen reclamewijsje uit1840 laat zien.

'In de Winkel van Sinkel /Is alles te koop. / kan men krijgen / Mandjes met vijgen / Doosjes pommade / Flesjes orgeade / Hoeden en petten / En damescorsetten / Drop om te snoepen / En pillen om te poepen.'

Ook de Walmart verkoopt van alles. Wat dacht u bijvoorbeeld van deze kleurrijke plastic colaflessen, die bedoeld zijn al spaarpot.

Enfin, met een kar vol spullen vooral bedoeld om te kamperen zoals een koelbox, een zeil voor onder de tent, een gasflesje voor ons pitje, batterijen voor het pompje voor het oppompen van ons luchtbed - u dacht toch niet dat wij dit op onze leeftijd nog zelf deden? - en nog een aantal andere nuttige zaken verlaten wij als tevreden klanten de Walmart.

Het volgende punt op onze agenda is het NASA Space Center. Daar kan je onder andere de Mission Control Tour doen, waarbij je de originele control room ziet van waaruit de vluchten naar de maan werden begeleid. Maar toen was het: "Houston, we have a problem". Even tussen haakjes het citaat "Houston, we have a problem" is een citaat dat niet klopt. In werkelijkheid werd er gezegd: "Hey, Houston we've had a problem here". Enfin, de reden dat ik hier schrijf "Houston we have a problem "is dat wij er pas een paar dagen voor vertrek er achter komen dat je voor de Mission Control Tour bij het Space Center moet reserveren. Ai! 

Snel een reserveringspoging gewaagd en ja hoor, compleet uitverkocht dus. Geen tour voor ons! "We have a problem". Nog een mailtje er tegen aangegooid of er toch niet nog een mogelijkheid is om die tour te doen - een plekje op een standby-lijst of zoiets voor het geval er afmeldingen komen - , maar volgens de dame van het reserveringssysteem kan dat niet: "Computer says no". Maar goed, er zijn nog twee andere tours die je zonder reservering kan doen, maar helaas pindakaas, die tweede tour wordt vandaag helemaal  niet gegeven. Wat? Maar ach, er is nog een derde tour - die naar de raketten die gebruikt werden voor de maanlandingen en ach, verder is er nog genoeg te zien en te doen in het Space Center. Als eerste doen we de tour naar de raketmotoren. Een beetje teleurstellend is wel dat ze bij het vertrek van de open shuttle bus niet aftellen: 10. 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 maar gewoon vertrekken.

Als ik bovenstaande motoren zie, dan moet ik denken aan het verhaal over die astronaut die op de vraag van een journalist hoe het nu voelt om met zo'n raket de ruimte ingezonden te worden, zei: "Hoe zou u zich voelen als u in een ding zit, dat bestaat uit 80.000 onderdelen die stuk voor stuk zijn geleverd door de goedkoopste inschrijver?" (Ongetwijfeld een broodje aap verhaal.)

Dat grote witte ding op bovenstaande foto bevatte de maanlander en de stuwraket daarvan. Een Amerikaan die het aan een vrouw probeert uit te leggen, beschrijft het ding daarom als een garage, maar blijkbaar heeft de vrouw thuis geen maanlanders in haar garage staan, want ze begrijpt er weinig van. Wij hebben er overigens ook wat moeite mee.

Na het bezoek aan deze raketten-opslag bezoeken we een ruimte waar een Space Shuttle staat, boven op Boeing 747.

In het Spacecenter heb je ook een grote foodcourt. We bestellen er wat ongezonds en eten het buiten op een terrasje op.

In het Space Center ziet Marianne ook nog een bekende astronaut rond lopen.

En hier ziet ze hem nog een keer.

Ook kan je er een film zien en ene Hugo, een zeer enthousiaste jongeman, vertelt hoe het toe gaat in het International Space Center. Op onderstaande foto laat hij zien, nou ja gelukkig vertelt hij het alleen maar, hoe de astronauten naar de wc gaan in het International Space Center. Het toilet is het ding naast hem wat lijkt op een stofzuiger.

Een meisje uit het publiek mag even een fitness apparaat uit proberen. Goed dat ik dat niet hoefde te doen.

Al met al hebben we ons zo'n zes uur in het Space Center prima vermaakt, een aanrader dus, maar als je de control room wilt zien, op tijd reserveren! (Nog twee andere praktische zaken: Je moet tien dollar voor parkeren betalen. Dat kan met een QR-code, maar die werkt niet met buitenlandse telefoonnummers. Je kan het parkeren echter binnen bij een balie betalen. Verder maken ze gebruik van time-entry tickets. Maar de tijd controleren ze niet. Wij waren er al kwart voor tien, terwijl wij tickets voor 1/2 elf hadden. We konden gewoon doorlopen. 

Omdat we nog wat tijd over hebben, rijden we na ons bezoek aan het Space Center nog even naar het strand en de pier bij Galveston

Ook "huisvest" Galveston aantal oude gebouwen, zoals dit bisschoppelijk huis.

Voor het geval je het niet direct door hebt wat voor een gebouw het is, hebben ze er een klein bordje bijgezet.

Dan is het tijd om ons hotel op te zoeken, de Quality Inn in Seabrook. Als we ons er bij de balie melden, staan daar drie mannen die allemaal blij reageren als ze onze namen horen. Ze gaan nog net niet juichen. Wat is het geval, ze deden een check van onze creditcard gegevens die Booking.com had doorgegeven, en een betaling met die kaart was niet gelukt. Geen idee hoe dat kon, want we hebben daar de juiste gegevens geregistreerd staan. De bedrijfspolicy schrijft voor dat als wij ons in zo'n geval niet om uiterlijk vier uur hebben gemeld, dat dan de boeking geannuleerd moet worden. Maar ze zagen dat wij helemaal uit Holland kwamen en een annulering vonden ze heel vervelend voor ons, vooral omdat ze helemaal vol zitten vandaag. 

Daarom hadden ze ons om 4 uur niet geannuleerd, maar geprobeerd om contact met ons te krijgen per telefoon of per mail. 

Om zes uur hadden ze onze kamer met spijt geannuleerd. Ze zijn nu echter helemaal blij dat we er zijn. De kamer is nog niet weg en we krijgen de laatste kamer van het hotel weer terug.

Voor het avondeten lopen we naar een visrestaurant, Sam's Boat, even verderop aan de overkant van de weg - dat is levensgevaarlijk oversteken; Amerika is niet op wandelaars ingericht. Er hangen overal grote tv-schermen waarop een baseball-wedstrijd te zien is . De bediening en het eten (veel) is prima.

Visrestaurant aan zee. Wat op het menu staat hangt van de vangst van de dag af.

Het weer: zonnig, 24˚C